8yaşındaki öğretmen

slm gençlik ben ozan keje'nin sınf arkadaşıyım.

yrdm için burdayım isteyen eklesin

o_z_a_n.crk@besiktasforum.net

haden eyw Smile

Merhaba arkadaşlar ben keje ben ii biri deilim mesela siz küçükken dısarı cıkarken ananız derdiki su cacukla oynama filan işte ben oyum inanmıosan keje_blade@hotmail.com

slm ben furkan ankara etlikde oturuyom.yaş 15 herkeze iyi paylaşımlar. SAYGILARIMLA

sLm beN geldm adım büşra 15 yaşındayım rock müzik dinlemeyi seviyorum sarısın+mavi gözlüyüm eee hani bana sLm?? xD

selam gencolar ben samed ankaradan katılıyorum yarısmacı arkadaslara basarılar dılıyorum:D

Selam ben Deniz Seçkin tavsiye etti geldim Smile

14 yaşındym İstanbul'da oturuorm
İyi forumalr hepinize

ben meLtem.. hilary , avril ve ashley dinlerim genelde
14 puçuk yaşındaım

şimdiden hoşgeldim..inş kalıcı olurum

her zamanki gibi yine forumlardayz anlasılan bu forumda cok sey paylascaz nede olsa harun bu isin içinde adım yasin (djthehack) ankara

s.a adım seçkin 17 yasındayım ankarada yım fb lıyım

Konu: 8yaşındaki öğretmen Salı Eyl. 23, 2008 8:57 am

çocuğa alfabeyi öğretiyor

--------------------------------------------------------------------------------

Diyarbakır'ın Ergani İlçesine bağlı Şengalek köyünde okul ve öğretmen olmadığı için 35 çocuğa Alfabe'yi 8 yaşındaki Sibel Talay öğretiyor. 1 yıl Şanlıurfa'da bulunan ilköğretim okulunda eğitim aldıktan sonra maddi imkansızlar nedeniyle eğitimine devam edemeyen ve köyüne gelmek zorunda kalan 8 yaşındaki Sibel okul önlüğünü giyerek çocuklara her gün bildiklerini anlatıyor. Hıçkırarak öğretmen olmak istediğini ifade eden Sibel, "Devletten sadece okul ve öğretmen istiyoruz" dedi.

Burası Diyarbakır'ın Ergani ilçesine bağlı Alitaş köyü Şengalek mezrası köyü , bu köyde okul yok, öğretmen yok, su yok, yol yok bu köyde deyim yerindeyse yok yok. Ama buna rağmen çocuklar o umut ışıklarını hiç söndürmemişler. Diyarbakır'a 60 kilometre uzaklıktaki bu köyde okul ve öğretmen olmadığı için daha önceki yıllarda ilköğretim okulunda bir yıl eğitim alan Sibel Talay adlı bu çocuk herşey için kolları sıvamış. Akrabalarına ait bir evin odasına topladığı çocuklara geçici olarak bildiklerini ve bilmediklerini anlatan Sibel, öncelikle çocuklara Alfabeyi öğreterek başlamış.

Çocukların hep bir ağızdan tekrar ettiği alfabeyi öğrenen çocuklar eğer öğretmen gelmezse heceleri de öğrenip eğitim ve öğrenime veda edecekler. Haftada 2 gün boyunca çocuklara ders anlatan 8 yaşındaki Sibel, İHA mikrofonlarına sadece okul ve öğretmen istediklerini ağlayarak ifade etti. Hıçkırıklara boğulan 8 yaşındaki Sibel kimsenin köyde okul yapılmadığını belirterek, yeterki okulumuz olsun başka bir şey istemiyoruz"dedi.

Gözyaşlarına hakim olamayan Sibel, okumak istediklerini belirterek," Geçen yıl Şanlıurfa'da 1 yıl ilköğretim okuluna gittim. Hafta sonları gelmek zorunda olduğu için paramız bitiyordu. Annemi babamı çok özlediğim için okulu bırakmak zorunda kaldım. Öğrendiklerimi buradaki çocuklara öğretiyorum. Arkadaşlarıma burada bir şeyler öğretmek için ders veriyorum. Elimdeki deftere yazmış olduğum alfabe harflerini çocuklara öğretiyorum. 30 çocuğa ders veriyorum. Hepsi öğreniyorlar. Bazıları çalışkan ama bazıları da tembel. Devlet'tin ayakkabı kitap defter kıyafet, öğretmen ve okul vermesini isterdim. Okumak istiyorum, okuyup öğretmen olmak istiyorum. Buradaki çocuklar hiç okula gitmediler. Çünkü okul yok bunun tek sebebi bu. Yeter ki okulumuz olsun, başka bir şey istemiyoruz. Okumak istiyoruz"dedi.

9 yaşındaki Pınar Kalgı ise arkadaşlarıyla birlikte alfabeyi öğrendiklerini ifade ederek," Arkadaşlarımla ders öğreniyorum. Sibel öğretebiliyor, alfabeyi öğreniyoruz. Buraya okul istiyoruz, öğretmen istiyoruz. Okul olmadığı için arkadaşlarımız bekliyorlar. Okumak istiyoruz. 30 öğrenciyiz. Taşımalı eğitimde yok. Ben polis olmak isterdim"dedi.

Köy sakinlerinden Fesih Talay, okul için defalarca başvurduklarını ancak bir sonuç alamadıklarını ifade ederek," Diyarbakır'ın Ergani ilçesi Sengalak köyünde oturuyorum. Defalarca Kaymakamlara, Valilere dilekçe verdim. İçişleri bakanımıza, bölge milletvekillerimizle irtibat kurduk ama kimse bizim çocuklarımıza sahip çıkmadı. Ne bir okul, elektirik, yol her türlü mağduruz.

Toplam çocuk sayımız 60'a yakın, çocuklarımız okula gitmedi, gidemedi. 10 çocuğumuz sadece 1 yl okumuştur, kalanları okuyamadı. Yani biz devlete anlatıyoruz ama devlet dilimizi anlamıyor. Çocuklar bilenler bilmiyenlere öğretiyor. Okumayı istiyoruz. Burada bir okul olsa ve çocuklar okusaydı, kim bilir neler olacaktı. Çocuklarımızı cahil bırakmaya kimsenin hakkı yoktur. YİBO imkanı da yok çünkü kışın burda bütün yollar kapanıyor, haftada 1 kez gidip getirme imkanımız yoktur. Köyümün aracı bile yok nasıl çocukları getirebiliriz. İmkanlarımız yok. Dilekçe verdik, YİBO için Ergani'ye gelebir diye cevap vermişler. Ergani ilçesi bize 60 kilometre uzaklıkta araçla yollar çok bozuk olduğu için 2.5 saatte gidebiliyoruz. Okulumuz yok, çocuklarımız okula gidemiyor. Kalıcı çözümler istiyoruz. Geçici olarak çocuklar birbirlerine eğitim veriyorlar, ama biz kalıcı eğitim istiyoruz. Çocuklarımızın okumasını istiyoruz. Bize bir çare bulsunlar"dedi.

Mevlüt Tala,adlı köylü ise sıkıntılarının çok büyük olduğunu belirterek," 50,60 çocuk var, okul olmadığı için çocuklarımız eğitimden mahrum kalıyor. Biz devletimizden okul ve öğretmen istiyoruz. Çocuklarımıza eğitim vermeleri yeterli. Geçici olarak burada öğretiyorlar çocuklar ama bunlar kalıcı değil"dedi.