SEN MİSALİ GÖZLERİN

İçimdesin hala. Hiç çıkmadın ki .Hapsetmişim seni bir yerlere. Üstelik öyle derindesin ki ben bile çekip çıkartamıyorum seni.

İşlemişsin her yerime. Ruhum da bedenim de senden başkasını kabul etmiyor.

Uzun zaman oldu seni görmeyeli. Ve bu özlem , bu kahredici, yakıcı özlem duygusu dolaşıyor damarlarımda kan yerine.
Hiçbir yolu yok sana ulaşmanın. Tüm yolları ne de acımasız kapattın. “HANİ” ler dönüp dolaşıyor beynimde. “Hani bensiz yapamazdın, Hani ben senin canındım, Hani vazgeçilmezindim” gibi bir sürü sayabileceğim ama asla sana söyleyemediğim Hanilerim var artık benim.
O kadar çok sorum var ki aslında cevapsız kalmış ve o kadar çok öfkemi haykırmak istiyorum ki sana. Ama biliyor musun, gözlerine bir ulaşabilsem, gözlerin gözlerimle bir kenetlense ve sen yine bana öyle tatlı, öyle sevgi dolu baksan ne soru kalır sana soracağım ne de öfkem.
Ama gittiğinden beri gözlerine hiç ulaşamadım. Sen gerçekten gittin çünkü. Gözlerini de alıp, çekip gittin.
Oysa hiç hakkın yoktu bunu yapmaya. Hatırlasana, nasıl da işlemiştik biz sevgimizi. Ne çok emek verdik onu beslemek , büyütmek için. Nazarlardan korumak için gizlemedik mi onu, en kuytularda yaşamadık mı? Kulaklarımızı sağır gözlerimizi kör yapmadık mı çoğu zaman.
Sen ve ben vardı asıl olan. Sen ve ben. Gerisi kimin umurundaydı ki ?

Sonra bir gün gitmek istedin ve gittin. Peki ya gözlerin? Onlar da gerçekten gitmek istediler mi? Yoksa zorla mı kopardın onları da benden? Gülerek bakıyorlar mı hala? Hala ateşten ok misali en derinden en kuytudan yakıyorlar mı? Yoksa küskünler mi gülmeye benim gibi? Sordun mu onlara, beni özlediler mi diye? Aynaya baktığında konuşmuyorlar mı seninle, suçlamıyorlar mı ?

Son bir kez buluşabilsem onlarla. Son bir kez o derinlikte kaybolsam. Sana gerek yok ki , onlar anlatır bana her şeyi .
Ya ılık ılık akarlar içime yine , ya da buz olur çekip giderler, sen misali.

paylastıgın ıcın saol eLine saglık yagmur